Don Zuiderman: Wat is computational thinking?

Don Zuiderman: Wat is computational thinking?: Wat is computational thinking? Deze term hoor ik steeds vaker als het gaat over programmeren, robotica en 3D printen in het onderwijs. Afgel...

Factorywow!!

FACTORYWOW….Hoe het ooit begon Na lange tijd in het onderwijs werkzaam geweest te zijn, ging het bij Chantal en Jan-Jaap kriebelen.
Is dit het waarom wij ooit voor het onderwijs gekozen hebben? Is onderwijs nou echt niets meer dan lijstjes invullen voor Den-Haag? Waar zijn we in beland?
Het onderwijs moet toch mooier leuker en kindvriendelijker kunnen?Gelukkig waren wij niet de enigen die er zo over dachten. 
Tijd voor verandering. Via Edushock en Operation Education, kwamen we er al snel achter dat er talloze leerkrachten zijn die ook vonden dat er in het onderwijs een menselijke koers gevaren moest worden.Motto van deze bijeenkomsten: “Spread the word en begin bij jezelf!!” Zo gezegd zo gedaan. 

Chantal geeft scholen een meer thuisgevoel met haar Thuisklas en Jan-Jaap geeft als Digidelver leerkrachten een boost om meer te doen met alle technologische hulpmiddelen die voor het oprapen liggen.Samen trekken ze het land in, praktisch en succesvol ervaren leerkrachten hun verhaal.Maar we wilden meer bereiken. Zo ontstond het Onderwijscafé in Nijmegen. Samen met onderwijspionier Frank Reinders van Schoolupdate kwam het onderwijscafé #OCN024 van de grond. Succesvolle avonden werden georganiseerd om leerkrachten mooie, interessante, verhalen te vertellen waar het om gaat in het onderwijs. Inspirerende avonden waarmee je de volgende dag wat gaat doen.Met al deze input hebben Chantal en Jan-Jaap de stoute schoenen aangetrokken en dagen wij de scholen uit om hun team een boost te geven. Waarom omdat wij willen dat studiedagen gaan over de mens in het onderwijs. Waarom heb jij destijds voor het onderwijs gekozen? Hoe goed ken jij je collega? Durf jij je comfortzone te verlaten?Of heb je liever een Powerpoint over opbrengstgericht werken.  Aan jou de keuze… 

Vuur en Vlam Experience:
Uit je Comfortzone

12 December 2013 was het zover. Rusz en Harriët van Vuur&Vlam hadden weer snode plannen.
Door middel van een interactieve WhatsApp speurtocht
werd een groep van 9 gelukkigen door de binnenstad van Arnhem geloosd.
Bij Starbucks in het altijd gezellig station van Arnhem troffen de kandidaten elkaar,
waarna de speurtocht “Kom uit je comfortzone” begon.
Ik heb de irritante eigenschap om het voor de ander goed te willen doen,
de opdracht erg serieus te nemen en daardoor de leiding te willen geven.
Gelukkig werd bij de eerste opdracht al duidelijk dat we daar maar eens afscheid van moesten nemen.
Zo gezegd, zo niet gedaan. Man wat is dat moeilijk. Bewust zijn is één ding, maar laten is twee.
Maar uiteindelijk heb ik al was het  “gecontroleerd” wat meer losgelaten.

De samenwerking tussen de groepsleden, was erg gezellig.
Mooi om te zien dat we allemaal zo onze issues hebben, en dat er heel veel herkenbaar is.
Vragen als wanneer ben je voor het laatst een grens over gegaan...zijn dan ook erg prikkelend
en werd me meer duidelijk door het verhaal van Asse, de gymtrainer van de Underground Gym,
waar de interactieve speurtocht uiteindelijk eindigde.
Het verhaal van Asse, waarbij je vanuit je angst jezelf steeds dieper in je comfortzone terugtrekt
was confronterend maar waar. Uiteindelijk wordt je comfortzone een soort dwangbuis,
die gaat knellen en gedomineerd wordt door angst. Heerlijk om die ervaring te herkennen.
Uiteindelijk wordt je gedwongen keuzes te maken die je horizon weer verbreden.
Maar elke weer schuilt het gevaar er in dat je weer terug wilt zakken
of weer verlangt naar de tijd waarin alles zo “gemakkelijk” ging.
Maar één ding weet ik wel en ervaar ik steeds weer opnieuw.
Ondanks al mijn confrontaties met mezelf het afgelopen jaar
weet ik een aantal dingen zeker. Ik voel dat ik LEEF.
Ik heb meer geleerd dan ik ooit in een opleiding zou kunnen,
ik heb ontzettend veel gave mensen ontmoet die me inspireren, motiveren en ergeren.
Het mooiste is dat ik er mee kan doen wat ik wil.
Wat ik in 2014 ga doen? Door gaan met leven, me richten op gave dingen doen.
Dat zijn met veel plezier het blijven organiseren van onderwijscafés.
Met Chantal FactoryWOW een podium geven.
Met Frank Schoolupdate een interactieve impuls geven
en andere mooie dingen vorm geven die op mijn pad komen.

Ja de leiding nemen kan een valkuil zijn,
maar het is ook een kwaliteit die ik heb
en waarop anderen kunnen vertrouwen.

Jan-Jaap Klomp
“The Digidelver that starts a Fire”
Op twitter te vinden onder de naam: 
@digidelver

Mijn Visie over Leonardo-onderwijs.

Mijn Visie over Leonardo-onderwijs.

Zolang het nog steeds zo is dat onder hoogbegaafde leerlingen drop-outs zijn, die het regulier en/of WO onderwijs niet af maken omdat ze in het verleden niet hebben kunnen leren leren door te geringe uitdaging, is het een goed recht om onderwijs aan deze kinderen te bieden die dat wel doet. Willen we als land innovatief blijven dan hebben deze kinderen onze volle aandacht nodig, want zij zijn het mede die ons gaan helpen met het oplossen van problemen waarvan we nu nog niet weten dat we ze hebben.

Natuurlijk is het mooiste streven onderwijs voor alle kinderen op één locatie en samen in een groep, maar helaas is dat in de praktijk simpelweg nog niet altijd mogelijk. Daarom vind ik het goed dat Leonardo-onderwijs plaats vindt in een bestaande school.

Over het Pedagogische aspect van het Leonardo-onderwijs lees ik weinig. Tussen de regels door lees ik en verwacht ik ook, dat het leren van en met elkaar als gelijken erg belangrijk is. Je wil van slot van rekening begrepen worden. Verder ga ik er vanuit dat voor ieder mens geldt dat Relatie Competentie en Autonomie de psychologische basisbehoeftes zijn, waar je als leerkracht op moet afstemmen. Zelfvertrouwen als basis voor groei.

Mijn ervaring met hoogbegaafde of hoog intelligente kinderen is dat ze vaak opgeven. “Saai” wordt er dan gezegd. Achter het saai zit vaak meer. De angst om te falen, de meerwaarde niet inzien van datgene wat ze aan het doen zijn. Als dit lang zo door gaat, komen kinderen in gevaar. Ze verliezen het gevoel van eigenwaarde. Faalangst wordt mede bevestigd tijdens toetsen en de leerlingen komen zo juist niet toe aan de uitdaging (Eerst het gewone werk af en netjes!) die ze zo hard nodig hebben. De neergaande spiraal is dan al ingezet. Het leren leren komt niet van de grond.

Veel leerlingen hebben moeite met plannen en doorzetten wat leidt tot een laag zelfbeeld.

Copyright Digidelver

Mijn insteek is vooral gericht op de kinderen op hun gemak stellen. Je bent goed zoals je bent, en je bent goed genoeg. Makkelijker gezegd dan gedaan maar elk mens heeft waardering nodig. Jij doet er toe, en leerkracht leer mij het zelf doen zijn motto’s die ik al jaren heb.

Gelukkig is er met de mogelijkheden die ICT biedt een hele uitdagende wereld open gegaan.

De rol van de leerkracht als Coach als grootste supporter van de leerling is daarbij van essentieel belang. De heer Sumatra Mitra bewijst dit in zijn Self Driven education en het daarop volgend project Self OrganisedLearning Environment. Kortom kinderen hebben de Tijd de liefde de aanmoediging nodig om zich competent te voelen. Want we willen allemaal één ding, en dat is dat onze kinderen gelukkig worden.

Werken met Apps in het onderwijs, goed voorbereid aan de slag!

 

Werken met Apps in het onderwijs

Wekelijks komen er weer nieuwe Apps uit. De één nog mooier dan de andere. Het kiezen van een goede App is dan ook lastig. Daarom zijn er een aantal manieren om te kijken of een App een meerwaarde heeft voor jouw onderwijs:

1. Met welk doel ga je de App gebruiken?

Vaak wordt er voor een App gekozen omdat deze populair is, of er mooi uit ziet. Maar bedenk voordat je een App gaat gebruiken, waarvoor je het wil gebruiken. Voldoet het aan jouw verwachtingen. Wat wil je er mee bereiken? Bij gratis Apps is het risico er niet om een App te downloaden en eventueel weer te verwijderen. Bij betaalde Apps is dat vanzelfsprekend anders.
Om te zien welke Apps er voor de iPad het onderwijs zijn kan je deze link gebruiken: https://itunes.apple.com/nl/genre/mobile-software-applications/id6017?mt=8
Microsoft heeft met de invoering van Windows 8 ook de beschikking tot Apps deze bevinden zich in de Windows Store: http://windows.microsoft.com/nl-nl/windows-8/apps#Cat=t6
Voor de Android tablets, kan je op Google Play kijken: https://play.google.com/store/apps/category/EDUCATION

De links verwijzen naar de verschillende programma’s die gebruikt worden voor het onderwijs. Raadzaam is het om ook eens in andere categorieën te kijken, want daar bevinden zich som hele creatieve Apps, die niet direct gelinkt zijn aan het onderwijs/





2. Hoe weet ik nu of een betaalde App waarschijnlijk geschikt is?
Daarvoor kan je kijken in op de diverse App sites kijken wat de reacties van mensen zijn. Hoe meer reacties, hoe reëler de waardering van de App. Maar ga niet blind op het aantal sterren dat een App gekregen heeft. Lees de reacties en beoordeel voor jezelf of deze App inderdaad past bij het doel. Bijvoorbeeld Taal in Beeld heeft een spellingapp. Ziet er goed uit en de reacties lijken gezien het aantal sterren goed. Maar wat blijkt? Niet alle spellingscategorieën zijn er in mee genomen, dus niet voor alle doelen bruikbaar. Daarnaast kan je op internet vaak ook de website vinden van de ontwikkelaar klikken, hierdoor krijg je wellicht een nog duidelijker beeld over het product.



3. Ga opzoek naar reacties van leerkrachten.
Op de website www.eduapp.nl vind je heel veel gebruikerservaringen en mogelijkheden met Apps in het onderwijs. Een mooi bruikbaar platform die dagelijks groeit. Als je op deze site een profiel aanmaakt, kan je lessen en ervaringen met elkaar delen. Hier zie je hoe het werkt: http://eduapp.nl/hoe

4. Hoe controleer je wat leerlingen gedaan hebben.
Belangrijk hierbij is, dat je nooit alles kunt controleren. Ook hier is de vraag, met welk doel heeft de leerling met de Ipad gewerkt? Is een leerling vooral bezig geweest om te creëren, dan is het belangrijk dat de leerling weet waar het werk opgeslagen kan worden. Het gebruik van dropbox of een andere “cloud” opslag is hierbij dan zeer bruikbaar. Belangrijk is het dus om na te gaan of datgene wat de kinderen maken op te slaan is.



5. Hoe verder?
De ontwikkeling van de Apps gaan ontzettend snel. Het is niet meer mogelijk alle Apps uit te pluizen. Wel kan het handig zijn de Apps die jij waardevol lijkt te installeren. Maar aangezien je geheugen van je smartphone of tablet niet onbeperkt is, kan het handig zijn om de links naar die Apps op te slaan, zodat je ze op een passend moment kunt downloaden op je device. Hiervoor kan je oa. Gebruik maken van Symbaloo.Edu http://www.symbalooedu.nl/. Een digitaal platform waarmee je via je account in jouw “favoriete” websites kunt komen.
Onderstaande link is voor instructeurs, maar ook goed te gebruiken voor ICT-Coördinatoren: http://www.symbalooedu.nl/cursus/instructeurs/
Ook zijn er op dit moment ontwikkelingen gaande waarbij de leerkracht meer informatie kan krijgen over wat kinderen gedaan hebben met de Apps. Hiervoor wordt software ontwikkeld, die de App waar de kinderen aan werken uitleest en deze info doorgeeft aan de computer van de leerkracht.

Leerkrachter met ICT

Help de juf verzuipt, maar er is redding..

Hoe jij S.O.L.E. morgen al gaat gebruiken in de klas

Geen woorden maar daden!

Een lijfspreuk van alle tijden en wellicht nodig om in deze tijd van beleidsmedewerkers adviesbureaus, managers en alle andere goed bedoelde coaches weer eens onder de aandacht te brengen.
Op de vele scholen waar ik inmiddels kom, zie ik juf Janny, die voor mij synoniem staat voor de hard werkende lieve juf met minimaal 25 kinderen, die dag in dag uit in de weer is om er het beste van te maken. Ook ik zie dat juf Janny in mijn ogen haar lessen, beter, leuker en meer afgestemd zou kunnen maken op het kind. Maar ondertussen denk ik wel, ze doet het toch maar even.



Menig discussiefora, Facebook of LinkedIn pagina gaat over hoe het allemaal beter kan in het onderwijs en dat de juf en de meester het zogenaamd allemaal anders moet gaan doen. Ook ik draag daar vrolijk mijn steentje aan bij. Dit alles zette me aan het denken. Hoeveel juf Janny’s hebben de puf en krijgen de gelegenheid om inspirerende workshops te bezoeken? Hoeveel juf Janny’s zien het inspectie zwaard van Damocles boven zich hangen? Tja de opbrengsten die moeten wel gehaald worden, want het bestuur en zo ook de directie vindt dat….
Daar sta je dan als juf Janny met je klas van 25 met vier paarden die aan je ledematen trekken omdat elk paard vindt dat jij een andere kant op moet.

Dus willen we het anders, willen we echt het beste voor ons kind, dan moet je niet net als ik nu schrijven of zeggen dat het anders kan, maar moet je daadwerkelijk je handen uit de mouwen gaan steken en de school fysiek gaan helpen. Ben je bereid als betrokkenen de school bijvoorbeeld één uur per week te helpen? Neem je deel in de oudervereniging of MR? Heb jij zulke goede ideeën voor de school waar Juf Janny morgen mee uit de voeten kan?
Zolang het beleid op scholen er nog steeds op gericht is dat er geïnvesteerd wordt op kwantiteit (meer van het zelfde op het gebied van rekenen en taal) in plaats van kwaliteit, zal er niets veranderen. Opbrengsten lijken heiliger dan het welzijn van het kind.

Toch weet ik uit ervaring dat de opbrengsten beter worden als het kind zich serieus genomen voelt. Naast mijn rol als IB-er stond ik gelukkig ook nog op donderdag en vrijdag voor de klas. We werkten met de methode Taaljournaal. En aangezien ik midden in de week in de klas kwam, wist ik niet van alle kinderen met welk project ze bezig waren. Aan de ene kant dacht ik kan dat allemaal gaan voorbereiden en gaan lezen, maar ik kan ook de juiste vragen stellen waardoor kinderen in eigen woorden mij konden vertellen wat ze aan het doen waren. Ik veranderde van alles wetende storthoop tot oprecht belangstellende. Wat er gebeurde was dat kinderen wisten dat ik dat ging vragen en dat ze daar dus rekening mee gingen houden. Met als gevolg dat kinderen zichzelf leerden om mondeling iets te kunnen samenvatten. Eens in de twee weken op vrijdag gaven de kinderen een presentatie over hun taalproject en daarin zag ik dan vaak weer terug wat ze mij de dag daarvoor vertelden.
Zelf zie ik met mijn voorbeeld overeenkomsten met het SOLE project (Self Organised Learning Environment) vanSugata Mitri. Dit is gebaseerd vanuit zijn project Hole in the Wall. De kern komt er voor mij op neer dat hij kinderen stimuleert om gezamenlijk oplossingen te vinden op moeilijke haast wetenschappelijke vagen. (Hoe weten mijn ogen wanneer ze moeten huilen?). De kinderen worden uitgedaagd op zoek te gaan naar antwoorden die de leerkracht ook niet weet, de leerkracht hoort tijdens de onderzoeksfase ook daadwerkelijk weg te gaan. De enige rol die de leerkracht heeft, is aanmoedigen en vertrouwen uitstralen.
Mijn praktische advies (ook ik maak me schuldig aan betweterigheid) aan alle hard werkende Juf Janny’s is dan ook om aan de slag te gaan met SOLE. Ja het gaat inderdaad wellicht drie keer mis, nee je hoeft er geen cursus voor te doen. Het enige wat je moet doen is vertrouwen hebben in jezelf en in de kinderen en de mouwen opstropen.

Beste juf Janny, ik ben er van overtuigd dat deze manier van werken je helpt om te voldoen aan de eisen die alle vier de paarden aan jou stelt

Zoek de tien verschillen.. Onderwijs in de jaren tachtig en nu.

Zoek de tien verschillen. 

Onderwijs in de jaren tachtig en nu

Gisteren op YouTube zag ik  met een paar collega's de hilarische filmpjes van Chriet Titulaers Wondere Wereld. Hij vertelde met zijn prachtig Limburg accent onder andere over de microtechnologie, terwijl hij de eerste mobiele telefoon op de fiets laat zien.

  Chriet Titulaer mobiel bellen op de fiets
    

Tegenwoordig lachen we om deze jaren tachtig “technologische ontwikkelingen”. Daarop doorpratend met een aantal collega’s, kwamen we op het onderwerp het gebruik van Smart Phones in het onderwijs. (BYOD) Er werd mij verteld dat er nog scholen waren waarbij mobiele telefoons niet gebruikt mochten worden in de lessen. Ik deed net of ik geschokt was en Twitterde: “Ik hoorde zojuist dat er nog scholen zijn, waar Smart Phones niet gebruikt mogen worden in de klas” Natuurlijk wist ik dat dat eerder regel dan uitzondering was. Dat bleek ook wel uit de reacties.

Even terug naar Chriet Titulaer. Hij wist ons in de jaren tachtig verassen met moderne technologische ontwikkelingen die nu allang achterhaald zijn. Maar hoe zit dat dan eigenlijk in het onderwijs. In hoeverre is de technologische revolutie doorgedrongen in het onderwijs? Natuurlijk weten we hier waarschijnlijk het antwoord op…. Ook wederom een zoektocht op YouTube bevestigde mijn gedachtes. Frontaal klassikaal, input=output onderwijs voerde toen en nu nog steeds de boventoon. Zoek maar eens op Google naar klaslokaal o.i.d. of kijk naar de fotocarrousel hierboven. Veel veranderd? Zoek de tien verschillen. Technologie zie je wel, maar het is vaak nog oud onderwijs met een digitaal sausje.

Raar eigenlijk. We vinden het belangrijk dat Nederland een belangrijke wereldspeler blijft. We hebben er de middelen en het geld voor. Maar toch zijn er vele mitsen en maren waarom een groot gedeelte van de leerkrachten hier niet aan wilt.         

De kinderen van nu zijn de programmeurs de technici etc. van de toekomst. Alles wordt meer en meer doorweven met technologie. Willen we dat al deze technologische ontwikkelingen buiten Nederland en Europa gaan plaats vinden, of gaan we investeren in onze toekomst, waarin we met behulp van technologie grote vraagstukken durven aan te gaan. (Milieu, Voedsel, Energie. etc…)?         Bewust wording van het feit dat we technologie nodig hebben en kunnen gebruiken om onze toekomst veilig te stellen, begint in het onderwijs. Ben als leerkracht in staat om de technologie jou en je leerlingen te laten helpen om invulling te geven aan de vragen die de maatschappij stelt. Dus praat met je leerlingen over het gebruik van (mobiele) technologie. Maak afspraken. Laat ze uitleggen wat ze doen. Geef vertrouwen. Tja en dat laatste is soms heel moeilijk.

 Oja en hoe dachten we 15 jaar geleden over de mobiele telefoon?